به کوی ميکده يا رب سحر چه مشغله بود		که جوش شاهد و ساقی و شمع و مشعله بود
مباحثی که در آن مجلس جنون می‌رفت		ورای مدرسه و قال و قيل مسله بود
دل از کرشمه ساقی به شکر بود ولی		ز نامساعدی بختش اندکی گله بود
بگفتمش به لبم بوسه‌ای حوالت کن		به خنده گفت کی ات با من اين معامله بود

که چی کلی کار داریم