می خوام معذرت خواهی کنم به خاطر خود خواهیام .

به هر حال هر آدم نقطه ضعفی داره . البته مال من نقطه نیست ضعف هام  دیگه شده خط!

قرار بود که اگه خوشش نیامد بگه ، من راحت برم ! اولش حتی گفتم اگه از قیافم خوشت نمی آید من که کاری نمی توانم بکنم . بگو میرم.

به حرف راحت بود ، برای مر دم نسخه پیچیدن که فلا نی را نبین ، فلانی با یکی دیگه است و ....
اما در عمل برای خودت وقتی پیش می آید راحت نیست کنده شدن ، رها شدن . دردناکه.خیلی هم دردناک .

به هر حال به این نتیجه رسیده بود که کنار هم به جایی نمی رسیم ، درست یا غلطش را نباید کار می داشتم یا حتی دلیلش را ! ما

خیلی اذیتش کردم . امیدوارم ببخشه .