اسرار غمش گفتم در سينه نهان دارم/ رسواي جهانم کرد اين رنگ پريدن ها

دوستم ، این چند روزه حالم را می پرسید و نگرانم بود . امروز آمد به دیدنم در کتابخانه ! شاید با دیدنم آرامتر شده بود.گفته بودم  دوست خوب کیمیاست .

چند وقت پیش با دخترکی  از آشنایان دور چت می کردم ، گفت خوبی تو این است که همیشه می خندی؟ گفتم منظورت این است که دیوانه ام ؟ گفت نه برای خندیدن نیاز به دلیل نداری ...

راست می گفت ، خنده ولبخند تنها هدیه ای ست که می توانم به دیگران بدهم . گناه آنان چیست که چهره دربه داغان مرا عبوس ببینند شاید این خنده اندکی دلشان را شاد کند .هر که باشد.

 داستان این است ، جکی تعریف نشده برای خود بگو تا بخندی و دیگران را نه هراسانی ...

خدایا به خاطر دوستانم ، شکرت !