سعدی از دست خوبش نالان است

چشمه هایم خشک شده اند ! خیلی وقت است دیگر حتی تمیز هم نمی کنند آینه ها را . چشمه های روان اگر خشک شوند یک جای کار که نه خیلی جاها می لنگد.


دلم می خواد داد بزنم ! بر سر خودم ! خودی که از خود بودنش می ترسد ! میترسم باز خودم باشم .ترسانده اند مرا.