سرزمین سبز بی مزه: روزه

۱۳۸۹ مرداد ۱۳, چهارشنبه

روزه

خوبیش آن است که دیگر اینجا را نمی خواند .

رفت ، که رفت ! رفت ایران پی سرنوشتش ...

چند هفته پیش گقتم تماس با معنی یعنی باشه ، و دیگر رفت ...

دوستی می گفت باید ازش بدش بی آید بدلیل نامردی هایی که در حق ت کرده است باید بدت بی اید بدلیل بازی که بهت داده است باید بدت بی آید ..

به همین دلیل بدون خداحافظی رفت ...

هنوز مانده ام در تعبیر استخاره ای که من را وسط تعطیلات اینجا نگر داشت

یادم باشد نماز شکر بخوانم که در هر کاری حتی گناه هم شکر و حکمتی نهفته است از سوی آن یکی

راست ی جایی خواندم روزه ای که با لب یار باز نشود قضا دارد یادم باشد 10 -11 سال روزه قضا دارم .

۲ نظر:

sajedeh گفت...: bayad azash badet bood chon liaghate doost dashtaneto nadare....; ۱۳ مرداد ۱۳۸۹ ساعت ۲۱:۲۰
امیر گفت...: ناراحتم و بدم نمی اید ازش . کسی را که دویت داری نمی توانی متنفر باشی ...; ۱۵ مرداد ۱۳۸۹ ساعت ۸:۰۵

ارسال یک نظر

چرا می نویسم ؟

در دنیا گاهی اتفاقات عجیبی می افتد که داستان ها از آن جا آغاز می شوند. یک روز یک انسان به پشت سرش نگاه می کند و بعد قلمش را بر می دارد و شروع به باز گفتن داستان زندگی اش می کند. گاهی این داستان بسیار زیباست. آنقدر که دیگران هم آن را می خوانند. نه اینکه صرفا قابل تحمل باشد. ولی گاهی هم آدم برای دل خودش می نویسد. گاهی اصلا اتفاقی نمی افتد و همین باعث می شود که آن انسان قلمش را بردارد و یا لپ تاپش را روشن کند و شروع به نوشتن کند. نوشته های او اگر جهان را تغییر ندهد بی شک خود او را که عوض می کند.

سرزمین سبز بی مزه

پیوندها

جستجوی این وبلاگ

۱۳۸۹ مرداد ۱۳, چهارشنبه

روزه

۲ نظر:

بايگانی وبلاگ