سرزمین سبز بی مزه: وزن

۱۳۸۹ شهریور ۸, دوشنبه

وزن

چقدر سنگین ...

فکر می کنی راحت ردت می کنند از صراط ..با سبک سنگین های خودت ...

با معیار خودت

غافل از اینکه مامور راه سخت گیر است . شارژت می کند برای سنگنی از گناه ...

وای خدایم گر تو رحم نکنی چه کسی رحم کند و.... چه کسی رحم کند ....

وباز چگونه بخوانمت که من منم ! وچگونه نامید شوم که تو تویی ...

ای خدا به گناه آشکار پرده حرمت ندریدی و .. بهتر از آن که هستم شهره ام کردی باز درب خانه ات را می کوبم ! رو سیاه مکن و آبروی ام مبرو....

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

چرا می نویسم ؟

در دنیا گاهی اتفاقات عجیبی می افتد که داستان ها از آن جا آغاز می شوند. یک روز یک انسان به پشت سرش نگاه می کند و بعد قلمش را بر می دارد و شروع به باز گفتن داستان زندگی اش می کند. گاهی این داستان بسیار زیباست. آنقدر که دیگران هم آن را می خوانند. نه اینکه صرفا قابل تحمل باشد. ولی گاهی هم آدم برای دل خودش می نویسد. گاهی اصلا اتفاقی نمی افتد و همین باعث می شود که آن انسان قلمش را بردارد و یا لپ تاپش را روشن کند و شروع به نوشتن کند. نوشته های او اگر جهان را تغییر ندهد بی شک خود او را که عوض می کند.

سرزمین سبز بی مزه

پیوندها

جستجوی این وبلاگ

۱۳۸۹ شهریور ۸, دوشنبه

وزن

هیچ نظری موجود نیست:

بايگانی وبلاگ