سرزمین سبز بی مزه: قلم

۱۳۸۹ شهریور ۲۲, دوشنبه

قلم

من هنوز هم وقتی کسی را دوست دارم برایش قلم می زنم، رُز قرمز هدیه می دهم، بر چشمانش خیره می شوم نه بر برآمدگی هایش.

هیچ نظری موجود نیست:

چرا می نویسم ؟

در دنیا گاهی اتفاقات عجیبی می افتد که داستان ها از آن جا آغاز می شوند. یک روز یک انسان به پشت سرش نگاه می کند و بعد قلمش را بر می دارد و شروع به باز گفتن داستان زندگی اش می کند. گاهی این داستان بسیار زیباست. آنقدر که دیگران هم آن را می خوانند. نه اینکه صرفا قابل تحمل باشد. ولی گاهی هم آدم برای دل خودش می نویسد. گاهی اصلا اتفاقی نمی افتد و همین باعث می شود که آن انسان قلمش را بردارد و یا لپ تاپش را روشن کند و شروع به نوشتن کند. نوشته های او اگر جهان را تغییر ندهد بی شک خود او را که عوض می کند.

سرزمین سبز بی مزه

پیوندها

جستجوی این وبلاگ

۱۳۸۹ شهریور ۲۲, دوشنبه

قلم

من هنوز هم وقتی کسی را دوست دارم برایش قلم می زنم، رُز قرمز هدیه می دهم، بر چشمانش خیره می شوم نه بر برآمدگی هایش.

هیچ نظری موجود نیست:

بايگانی وبلاگ