شروع

به نام خدا
سلام ،
مهاجرت به عنوان یک پدیده کلا توصیه شده است و حالا از چه شرایطی و به کجا شاید از همه اون توصیه ها مهم تر باشه.
حدود یک ماه که برای دستیابی به علوم مهندسیزیستپزشکی به سرزمین استوایی وسرسبز مالزی آمدم !!!
دوستانی که من می شناسم می دانند که کلا شکم بنده شخصیت مهمی بوده حالا بیشتر از من اونه که از وضع شاکیه!
اسم وبلاگ هم هیچ ربطی به آقای میر حسین موسوی ، جنش مردمی سبز های ایران و بقیه چیز ها نداره و فقط نشان دهنده مدتی خواهد بود که من مهمان این قسمت کره آبی خواهم بود . که به سید قولش را داده بودم.
می خواستم یک وب لاگ عام با آیدی معمول شاهزاده ایرانی بسازم که مازیار زد تو ذوقمون . بعد یک چند اسم پیشنهاد کرد که از اون تریب های مازیاری بودن به من نمی خوردند بعد اگه می گذاشتم مثل تلفظ Cos به لهجه اینگلیسی سخت گفتنشون به دیگران (چشمک) - این بلاگر اسمایلاش کجان هنوز نمی دونم -
بر گردیم به وضع شکم که این مدت داره از دست دستپخت من و این غذاهای مالزیایی فحش نثارم می کنه ..
کاش فقط این بود بین میوه ها هم من فقط مزه سیب سبز و موز و پرتقال را همون مزه پیدا کردم ! که پرتقال ش خوش مزه تره . فکر کنم که مزه ساندیس های راهپیمای دی ماه مردم ! از این آب میوهای شکیل مثل تک دانه اینجا بهتر بود ...