دل از من برد و روی از من نهان کرد

 پیش بینی اینکه امسال برای دومین سال پی در پی که تولدم را تنهام . پارسال تو تخت ICU بودم . با دو هم اتاقی که مثل این هم اتاقی هام دنیاشون یک زمین دیگه بود . وای البته  نازی برام کیک گرفت و اومد پیشم بعدش .

یادش بخیر 3 تا کتاب تو دو روز . دست اون خانمی که این مدت به من کتاب قرض می داد .درد نکنه ایشا عزیزش بیاد هرچی زودتر پیشش.

امروز بهادر برومند  ( یک چیزی نورایی کدام یکیشون بود ؟) را دیدم راستی به قول خودش چاق شده بود . اون پسر همیشه استخوانی بود تو ذهن من. به هر حال ازش ممنونم به خاطر لطفش . یک چیزی فهمیدم که بروبچ نصفه جاهایی که می رند نه اینکه اونجا بهترین جایی بوده که پذیرش داده به این دلیله که یک چیزی تو اون شهر دارند ! 

فعلا این ترم را تصمیم گرفتم بمونم و یاد بگیرم که با پشه ها  زندگی می شه کرد و باید یه "دی تالک  The talk" با این رفقا بزارم سر نحوه تمیز کردن آشخونه ، آشغالانس هم خودم می شم هر روز آشغالها را می برم بیرون بابا بهتر از این که ... .

ماشا... که همه از من زبون دان ترند اما  The talk  اون صحبتی است که اولیا باید برا بچه هاشون توضیح بدند که قضیه چیه !